Forio 1, de school verandert in een "bunker": gefrustreerde ouders en nieuwe spanningen over de cafetaria.

Op Forio Comprehensive School 1 lijken de spanningen niet af te nemen. Sterker nog, met de start van het nieuwe schooljaar wordt de gemeenschap van ouders en leerlingen geconfronteerd met een managementstructuur die door velen wordt omschreven als benauwend en ver verwijderd van elke onderwijskundige logica. Directeur Carmela De Vita staat centraal in de kritiek. Zij wordt ervan beschuldigd de school te besturen alsof het een fort is, meer bezig met het opleggen van regels dan met het aanpakken van de werkelijke problemen van de schoolgemeenschap.

De laatste circulaire is duidelijk: alle verzoeken moeten uitsluitend per e-mail worden ingediend, met vermelding van de gegevens van de student en het onderwerp van het verzoek. De administratie heeft maximaal 30 werkdagen de tijd om te reageren en afspraken kunnen alleen in "dringende" gevallen worden gemaakt. In de tussentijd blijven de poorten strikt gesloten: alleen open voor de in- en uitgang van studenten, en de hele dag op slot. Deze maatregel heeft ouders, leerkrachten en externe contractanten boos gemaakt, die letterlijk buiten de poort zijn blijven staan. "Een bunkerachtig management", zeggen sommige gezinnen verbitterd, en wijzen erop dat ze voor een certificaat of een simpele bureaucratische aanvraag moeten wachten tot de tijd van de Bijbel.

Er zijn echter ook ernstiger beschuldigingen geuit over de circulaire. Sommigen zien deze regels als een regelrechte boycot van ouders, een soort ondoorzichtig en discretionair filter in het beheer van de relaties tussen scholen en gezinnen. Het risico, volgens velen, is dat ontmoetingen worden toegestaan ​​of geweigerd op basis van de "vriendschap van het moment" of "sympathie" voor de persoon die erom vraagt. Indien deze praktijk wordt bevestigd, zou dit de basis ondermijnen van het samenwerkingsverband dat scholen en gezinnen zou moeten verenigen. In feite zou de schoolleiding zich bevoegd kunnen voelen om degenen die het aandurven om kritiek te uiten of te protesteren wekenlang te laten wachten, terwijl de deur openstaat voor degenen die in de gunst van de schoolleiding staan. Deze aanpak schendt niet alleen de transparantie, maar ook de rechten van ouders en, indirect, van de leerlingen zelf.

Alsof dat nog niet genoeg is, laait de kwestie rond de cafetaria's opnieuw op. Vorig jaar was het Bassofiore-complex al het toneel van hevige protesten, waarbij geërgerde ouders herhaaldelijk voor de poorten demonstreerden. De situatie escaleerde zo erg dat de Carabinieri en de politie moesten ingrijpen, die zich genoodzaakt zagen om in het gebied te patrouilleren om de orde te herstellen. De situatie werd pas opgelost na een telefoontje tussen schoolhoofd De Vita en burgemeester Stani Verde, die haar ervan overtuigde haar eis voor verplichte cafetariadiensten in te trekken.

Dit jaar lijkt het scenario zich echter te herhalen. De directeur blijft er opnieuw op hameren dat de schoolmaaltijd verplicht is, ondanks dat de wet anders voorschrijft. Een touwtrekkerij die al heeft geleid tot protesten, formele waarschuwingen, aangetekende e-mails en juridische stappen. "Het is een eindeloze strijd", zeggen ouders, "en het zijn altijd de kinderen en hun families die de prijs betalen."

Velen vragen zich af of het tijd is om hun stem opnieuw met dezelfde kracht als vorig jaar te laten horen, voor de poorten, om een ​​recht te verdedigen dat niet met voeten getreden mag worden. Want tegenover een bestuur dat deuren sluit en dialoog onderdrukt, is de enige optie die overblijft straatprotesten om de rechtsstaat te herbevestigen.

Forio Comprehensive School 1, dat een plek van welkom en groei zou moeten zijn, lijkt te zijn getransformeerd tot een permanent slagveld, met directrice Carmela De Vita in het middelpunt van de protesten. En hoewel rigide regels, eindeloze deadlines en eenzijdige beslissingen het schoolleven belemmeren, zijn ouders niet langer van plan om te zwijgen. Misschien is de enige optie, wederom, krachtig protesteren, want een school kan geen gevangenis worden, laat staan ​​een slagveld voor intimidatie.